Integracja Sensoryczna SI w Opolu
INTEGRACJA SENSORYCZNA
Nie wszyscy zdajemy sobie sprawę z tego, że oprócz zmysłu smaku, słuchu, wzroku i zapachu nasz układ nerwowy odbiera i rejestruje informacje płynące z ruchu, dotyku, siły grawitacji oraz pozycji ciała.
Działania podstawowych zmysłów: dotyku, przedsionkowego oraz proprioceptywnego są ściśle ze sobą powiązane i w trakcie rozwoju tworzą połączenia z innymi zmysłami w obrębie mózgu. To wzajemne na siebie oddziaływanie różnych zmysłów jest złożone i niezbędne do prawidłowej interpretacji sytuacji i wykonanie odpowiedniej reakcji.
Proces celowej organizacji zmysłów nosi nazwę INTEGRACJI SENSORYCZNEJ.
Na proces planowania ruchu składają się:
- pomysł/wyobrażenie tego, co chce się zrobić,
- zaplanowanie ruchu/aktywności,
- wykonanie ruchu/aktywności.
Model poziomów SI wg Violet F.Maas (na podstawie J.Ayres).
Poziom I:
Rozwój percepcji wrażeń: dotykowych, proprioceptywnych, przedsionkowych, wzrokowych i słuchowych
Poziom II:
Planowanie ruchu /duża motoryka
Integracja dwóch stron ciała
Poziom III:
Bardziej precyzyjna/różnicująca percepcja wrażeń dotykowych, wzrokowych, Planowanie-mała motoryka,
Rozwój lateralizacji kinestetycznych i percepcji przestrzeni
Poziom IV:
Czytanie, pisanie, liczenie, myślenie koncepcyjne
Schemat ciała
Proces integracji sensorycznej rozwija się w sposób naturalny u większości dzieci. Dzieje się to w wyniku typowych aktywności dla wieku dziecięcego. Planowanie ruchu jest naturalnym efektem tego procesu, podobnie jak umiejętność wykonywania reakcji adaptacyjnych na bodźce sensoryczne.
Niestety u niektórych dzieci integracja sensoryczna nie rozwija się w wystarczającym stopniu.
Nie u wszystkich dzieci przyczyną problemów w nauce, rozwoju lub zachowania jest zaburzona integracja sensoryczna. Są jednak wyraźne czynniki wskazujące na dysfunkcje integracji sensorycznej. Poniżej przedstawione są najważniejsze z nich
- Nadmierna wrażliwość na bodźce dotykowe, wzrokowe, słuchowe oraz ruch.
- Zbyt mała wrażliwość/reaktywność na stymulację sensoryczną.
- Zbyt wysoki lub niski poziom aktywności ruchowej.
- Trudności z koncentracją, impulsywność
- Problemy z koordynacją
- Opóźnienie rozwoju mowy, rozwoju ruchowego oraz trudności w nauce.
- Słaba organizacja zachowania.
- Niskie poczucie własnej wartości.
Dziecko z zaburzeniami integracji sensorycznej prezentuje więcej niż jedno z powyższych objawów.
Podczas terapii Integracji Sensorycznej dziecko jest zachęcane i kierowane do wykonywania aktywności, które mają wyzwalać i prowokować odpowiednie, skuteczne reakcje na bodźce sensoryczne. Ćwiczenia dostarczają właściwej stymulacji przedsionkowej, proprioceptywnej oraz dotykowej. Wymagania stawiane dziecku rosną stopniowo wraz z jego rozwojem i zainteresowaniem. Zajęcia prowadzone są w formie zabawy pod okiem wykwalifikowanego terapeuty Integracji Sensorycznej. Podczas tej „zabawy” wykorzystywane są rozmaite pomoce, takiej jak: równoważnie, huśtawki, odskocznie.
W trakcie terapii postępy dziecka są monitorowane poprzez wykonywanie różnego rodzaju testów, jak również poprzez obserwację zmian zachowania. Zwykle badania kontrolne wykonywane są co 3-6 miesięcy. Terapia najczęściej trwa od 1 roku do 2 lat- jest to zależne od stopnia nasilenia i rodzaju zaburzeń oraz tempa czynionych postępów.
